gatunki powiązane z artystą: malarstwo, grafika

Andrzej Jan Piwarski urodził się 27 marca1938 roku w Warszawie. Jest malarzem, grafikiem, działaczem społecznym i polonijnym, animatorem życia artystycznego. Jest praprawnukiem Jana Feliksa Piwarskiego (1794–1859), jednego z pierwszych polskich litografów, profesora Szkoły Sztuk Pięknych w Warszawie, kustosza Gabinetu Rycin przy Uniwersytecie Warszawskim, autora wielu rycin niepodległościowych. Jego żoną jest Barbara Ur-Piwarska, rzeźbiarka i malarka.
W Gdańsku pojawił się w 1958 roku. W latach 1960-1966 studiował na Wydziale Malarstwa Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych w Gdańsku, w pracowniach Stanisława Teisseyre´a i Jacka Żuławskiego. Dyplom uzyskał w 1966 roku. Lata 1976–1980 spędził jako gość-docent w Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Münster w pracowni malarstwa. W roku 1979 otrzymał roczne stypendium Zarządu Komunalnego Zagłębia Ruhry w Essen (RFN). W latach 1987-1991 prowadził pracownię malarstwa w Europejskiej Letniej Akademii Sztuk Pięknych w Luksemburgu. W latach 1985–1990 był organizatorem salonów artystycznych pod nazwą „Spotkania w naszym domu” w Essen, a od 1985 do 2004 wystaw pod wspólną nazwą „Spotkania ze sztuką”, które kontynuuje od 2005 roku w Berlinie. W roku 1993 założył Europejskie Laboratorium Sztuki w Tuchomiu, gdzie w latach 1993 – 2006 organizował Międzynarodowe Sympozja Artystów „Tuchomie”. Od 2005 roku posiada także pracownię w Berlinie. Jest członkiem Związku Polskich Artystów Plastyków (od 1966), Związku Artystów Plastyków IG Medien w Niemczech (1982–2005), Rady Zagranicznej Polskiego Stronnictwa Chrześcijańskiej Demokracji w Londynie (1989), Związku Berlińskich Artystów Plastyków (od 2009). Jest założycielem lub współzałożycielem m.in. Chrześcijańskiej Służby Wyzwolenia Narodów (wraz z ks. Franciszkiem Blachnickim od 1982), Stowarzyszenia Polskich Artystów Plastyków w Niemczech (od 1992), Kongresu Polonii Niemieckiej (od 1992), Krajowego Zrzeszenia Organizacji Polskich Północnej Nadrenii-Westfalii (od 1996), współorganizatorem Marszów Wyzwolenia Narodów na trasie Carlsberg – Zamek Hambach (Niemcy, 1983–1985, 1988–1989). Był uczestnikiem Kongresu Kultury Polskiej w Londynie (1985). Brał udział w wielu manifestacjach i sympozjach przeciwko stanowi wojennemu w Polsce. Jego twórczość można określić ogólnie jako emocjonalny abstrakcjonizm ubarwiony wątkami tematycznymi o charakterze społeczno-politycznym, choć przez krytyków zaliczany bywa do kręgu artystów „realizmu materialnego”. Prace Andrzeja Piwarskiego znajdują się w wielu muzeach, państwowych i prywatnych zbiorach sztuki, w Polsce m.in. w Muzeach Narodowych w Warszawie, w Gdańsku, w Szczecinie, Muzeum Śląskim w Katowicach, Muzeum Okręgowym w Toruniu, Muzeum Okręgowym im. L.Wyczółkowskiego w Bydgoszczy, Muzeum Historycznym Miasta Gdańska w Gdańsku, Bibliotece Uniwersyteckiej – Gabinet Rycin w Warszawie, w Muzeum Uniwersyteckim UMK w Toruniu, Zamku Książąt Pomorskich w Szczecinie. Natomiast w Niemczech w Muzeum Muru Berlińskiego w Berlinie, ponadto w Belgii, Danii, Finlandii, Francji, Hiszpanii, Holandii, Japonii, Luksemburgu (Muzeum Narodowe Literatury w Mersch, Miejskiej Galerii Sztuki w Esch-sur-Alzette), Norwegii (Królewskie Zbiory Sztuki w Oslo, Landsorganisasjonen w Oslo), Rosji, Szwecji, USA, Watykanie i w Wielkiej Brytanii.

Od roku 1967 miał ponad 150 indywidualnych wystaw w Polsce, Szwecji, Finlandii, Niemczech, Norwegii, Luksemburgu, Hiszpanii i Holandii. Od roku 1963 uczestniczy w ponad 250 wystawach zbiorowych w Polsce, Niemczech, Belgii, Francji, Hiszpanii, Luksemburgu, Norwegii, Finlandii, Holandii, Szwecji, Ukrainie, Belgii, Francji, Watykanie i na Węgrzech.

Nagrody i wyróżnienia:
1965 Nagroda Ministra Kultury i Sztuki na Ogólnopolskiej Studenckiej Wystawie Morskiej w Sopocie
1970 dwa wyróżnienia honorowe na I Ogólnopolskim Konkursie Na Obraz Sztalugowy w Łodzi
1979-1980 Stypendium Zarządu Komunalnego Zagłębia Ruhry, Essen (Niemcy)
2003 Statua Neptuna, Oberhausen
2003 Statuetka Stefana Batorego, III Liceum Ogólnokształcące, Chorzów
2004 Wyróżnienie – Journalia 2004 – Redakcja „Samo życie”, Dortmund
2004 Krzyż Kawalerski Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej
2013 Nagroda Prezydenta Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury

Cykle obrazów (wybrane):
Kosmogonia, 1975-1978
Bieszczady, 1976-1979
Ludzie na drodze, 1976-1982
Ślady-Nadzieje, 1980-1985
Hommage a Grzegorz Przemyk, 1983-1986
Hommage a ks. Jerzy Popiełuszko, 1984-1987
Emigranci, 1983-1987
Wykopaliska, 1985-1990
Wyjścia z ziemi, 1985-1990
Portrety, 1985-1992
Cykl hiszpański, 1977-1992
Cykl paryski, 1979-1981
Ludzie-Znaki, 198-1992
Dom, 1990-1992
Ślady czasu – Ślady człowieka, 1992 do dnia dzisiejszego

źródła:
https://www.gedanopedia.pl
https://pl.wikipedia.org
http://wybrzeze24.p

z artykułów i recenzji:
(…) Tworzy dzieła o bardziej refleksyjnym, lirycznym charakterze, w których często odwołuje się do motywu ściany. Istotne miejsce w jego twórczości zajmują także pejzaże inspirowane architekturą konkretnych miast. Miesza techniki, buduje faktury, łącząc farby olejne z innymi materiałami, takimi jak np. piasek czy mączka marmurowa. Swój styl określa mianem „chropowatego i strukturalnego”.
https://www.gedanopedia.pl/index.php?title=PIWARSKI_ANDRZEJ_JAN
(…) Andrzej Piwarski, jak myślę sam musiał dochodzić do sedna swojej sztuki, a poznanie malarskiej Europy dla jego rozwoju było nie bez znaczenia. Historia Solidarności i zapis robotniczych losów, wyzwoliły w artyście wszelkie pokłady jego talentu. Ta ostatnia wystawa artysty w Galerii ZPAP w Gdańsku jest tego najlepszym dowodem. Fascynacja katalońskimi kamieniczkami, strukturą ich starych elewacji, napisów, znaków, zachwyciły twórcę. Tak jak w rzeczywistości, chropowata faktura znalazła swoje miejsce również na płótnach i jak sadzę budowana była, tak jak to już wcześniej się zdarzało za pomocą mączki marmurowej. Uzyskany efekt zmusza do głębszych refleksji, ten zwykły temat nadaje obrazom indywidualną, osobistą poetykę, pojawia się kultura artysty, artyzm i smak malarski. (..)
(…) Andrzej przeżywa swoje doświadczenia, jest ekspresyjny, ale w głębi uduchowiony, zbliża się do istoty swojej malarskiej drogi, mocno zaznacza jej niezależność, co zawsze uważał za najważniejsze walor swojego zawodu. To też pozwoliło mu na zrozumienie i łączenie doświadczeń artystycznych wschodu i zachodu.
Stanisław Seyfried, z materiałów do wystawy zorganizowanej przez Związek Polskich Artystów Plastyków w Gdańsku malarstwa Andrzeja Piwarskiego z okazji jego 80 urodzin https://galeria-essey.pl/934,Andrzej_Piwarski_konczy_80_lat

artysta o sobie:
„Wzlot” Andrzej Piwarski o obrazie: https://www.youtube.com/watch?v=GsD1E9bBzn8
wywiad Stanisława Seyfrieda z Andrzejem Janem Piwarskim: http://wybrzeze24.pl/salon-sztuki-gdanskiej/moja-solidarnosc-andrzej-jan-piwarski-galeria

prezentowane obrazy pochodzą z wikipedia
Andrzej Jan Piwarski,
Andrzej Jan Piwarski, „Znowu nadzieja” , olej na płótnie, 1982
Andrzej Jan Piwarski, „Rustykalna ściana”, olej na płótnie, 1996
Andrzej Jan Piwarski, „Przeszłość II”, olej na płótnie, 2008
Andrzej Jan Piwarski, „Autoportret”, olej ,1971, źródło:https://galeria-essey.pl/