logo vivaoliva

projekt realizowany przez
Fundację Wspólnota Gdańska

logo wspólnota gdańska

Skarby Oliwian

skarby oliwian

Wesprzyj nas 1,5%

Jesteśmy Organizacją Pożytku Publicznego. Wesprzyj kulturę i sztukę przekazując 1,5% podatku:
KRS 0000286430

Podsumowanie roku 2023 - kliknij tutaj, aby zobaczyć

Podsumowanie roku 2022 - kliknij tutaj, aby zobaczyć

Dokumenty informacyjne

profil artysty

Ida Łotocka-Huelle

gatunki powiązane z artystą: malarstwo

Ida Łotocka–Huelle urodziła się 13 lutego 1957 roku w Gdańsku. Jest malarką.
Studiowała w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Gdańsku na Wydziale Malarstwa i Grafiki. Dyplom z malarstwa uzyskała w 1982 roku w pracowni prof. Władysława Jackiewicza oraz w Studium Pedagogicznym PWSSP w Gdańsku, które ukończyła w 1981 roku. Od 2001 roku pracowała w Nadbałtyckim Centrum Kultury na stanowisku głównego specjalisty ds. wystaw. Jest autorką filmu „Obrazy i modelki” dla III programu TVP S.A z 1995. W 2010 współtworzyła artystyczną „Grupę Apellesa”.

http://www.idalotocka.com.pl

Wystawy indywidualne:
1983 BWA, Gdańsk;
1985 wystawa grupy „Trójkąt”,Sopot BWA;
1987 wystawa grupy „Trójkąt”, Galeria`85, Gdańsk;
1988 Salon „Sztuki Polskiej”, Gdańsk;
1989 RFN Brema, Wilhelmshaven;
1991 „W stronę Boskiej Komedii” Galeria`85, Gdańsk;
1995 „Obrazy i modelki” wystawa, performance, film dla TVP ,Cotton Club”, Gdańsk;
1997 „Nieobecni” Muzeum Narodowe, Pałac Opatów, Gdańsk;
2000 galeria Biblioteki Wojewódzkiej, Gdańsk;
2002 „Magia teartu, magia lustra” PGS Sopot;
2004 „Czarownica w ogrodzie” galeria ZPAP, Gdańsk;
2010 wystawa „Grupy Apellesa” Galeria Sztuki Współczesnej, Kołobrzeg,
2011 Willa Antonina, Sopot,
2011 „Wystawa Grupy Apellesa” Rzeszów,
wystawa jubileuszowa Galeria ZPAP, Gdańsk;
2012 „Od rysunku do obrazu” Filharmonia Bałtycka, Gdańsk;
2013 „Wystawa Grupy Apellesa”, Warszawa,
2015 Grupa Apellesa – malarstwo, RCK Kołobrzeg,
2017 „Ogrody umysłu“, Galeria ZPAP, Gdańsk.

Wystawy zbiorowe:
1982 „Portret Polaków”, BWA, Sopot
1982 „Młoda Ekspresja`82”, Paryż, Francja
1983 V Biennale Sztuki Gdańskiej, BWA, Sopot (wyróżnienie)
1984 Niezależna Wystawa Malarstwa Polskiego, SARP, Gdańsk
1984 Wystawa inspirowana duchem chrześcijaństwa, Sopot, kościół św. Michała
1985 Młode Malarstwo Gdańskie, Instytut Polski, Paryż, Francja
1985 Ogólnopolska Wystawa Młodych „Droga i prawda”, kościół św. Krzyża, Wrocław
1985 VI Biennale Sztuki Gdańskiej, BWA, Sopot
1986 Wystawa Sztuki Gdańskiej, Dortmund, Niemcy
1987 pokonkursowa wystawa im. J. Spychalskiego, BWA, Poznań
1988 „Arsenał '88”, Warszawa
2001 I Ogólnopolskie Biennale Malarstwa i Tkaniny Unikatowej ‘2001, Gdańsk
2002 wystawa sztuki kobiet, Frauenkulturhaus Hamburg, Niemcy
2003 „Kolekcja wiosenna”, Dworek Artura, Gdańsk-Orunia
2009 „Boska Komedia Dantego, „The Divine Comedy”, wystawa międzynarodowa
2011 Wystawa Stulecia ZPAP, PGS, Sopot
2011 „Bliźniemu Swemu 2011/2012, inauguracja XII edycji wystawy w Zachęcie
2013 „Ambasadorowie sztuki”Galeria DAP, Warszawa
2016 „W drodze” 9 edycja autorskiego cyklu wystaw Danuty Joppek, Sobieszewo.

Wyróżnienia i nagrody:
2012 – Laureat Nagrody Prezydenta Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury
Wyróżnienie: V Biennale Sztuki Gdańskiej 1983 rok.

źródła:
http://www.idalotocka.com.pl
https://pl.wikipedia.org

z artykułów i recenzji:
No więc tak: kobiety na jej obrazach są jak bramy otwarte na zaświat. To wszystko, co jest dokoła nich, nie jest realne, choć ma pretensje do realności: lustro, staw, brama, ściana, ogród, organy (oliwskie). One same też są niematerialne, choć przypominają o istnieniu czegoś w rodzaju materii. Na przykład sukniami. Bo tak naprawdę one są z ducha. Patrząc na jej płótna, obcujemy z duchami. To mają prawo ciarki chodzić plecach, czy nie!? Wiem, ona czaruje, jak każda kobieta. Ale ona nie jest każda. I w tym jest właśnie sedno.
Tadeusz Skutnik, naszemiasto.pl

Do sztuki ma konserwatywne podejście. Szepty są jej bliższe od krzyku, symbole ceni bardziej niż ekspresję, aurę tajemniczości stawia ponad awangardę. Jej obrazy są niezwykle wymowne, zatrzymują widza na dłużej, każą doszukiwać się puenty we wzajemnym przenikaniu sił natury i tego, co niesie ze sobą szeroko rozumiana kultura. Ważne miejsce w twórczości Idy Łotockiej-Huelle zajmuje kobieta – zamyślona, zasmucona, często pozbawiona oznak życiowego zadowolenia.
Z materiałów do wystawy w Galerii Związku Polskich Artystów Plastyków 2012 rok.

Ida Łotocka-Huelle jest autorką obrazów o dużym natężeniu emocjonalnym i wysokiej dyscyplinie kompozycji — harmonia, subtelne prowadzenie barw, precyzyjne kształty, światło... Artystka swobodnie operuje środkami malarskimi, uzyskując nastrój tajemniczości i niepokoju. Purpura i zawoalowane światło wydobywające się z wewnątrz, z głębi kompozycji niczym obraz snu, powidoku to działania o dużym ładunku artystycznym wywołujące osobliwe wrażenia. Silne metafizyczne przedstawienia. Malarstwo Idy Łockiej-Huelle wydaje się uplastyczniać świat snów, wspomnień, nieuświadomionych lęków i tych świadomych myśli o przemijaniu — niczym podróż po ogrodach umysłu. Przed nami niezwykłe doświadczenie.
Wystawa „Ogrody Umysłu” w Galerii ZPAP w Gdańsku 2017, cojestgrane24.wyborcza.pl

Sztuka, jak inne niezwiązane bezpośrednio z zabezpieczeniem bytu aktywności człowieka jest formą nadawania kształtu świadomości świata i własnej jaźni. Poznanie i samopoznanie możliwe jest jedynie poprzez nasze ludzkie władze umysłowe. To kontakt człowieka z samym sobą gwarantuje orientację w świecie, dodajmy, że jedynie w ludzkim świecie, bo świat innych istot pozostaje hermetyczny i dla nas niedostępny. Przeświadczenie, że rzeczywistość jest tym, czego doświadczamy paradoksalnie wyłącza nas z uniwersum. Doświadczamy bowiem jedynie ludzkiej rzeczywistości. Nigdy nie będziemy mieli udziału w rzeczywistości kota czy ptaka, bo nie mamy jego struktur poznawczych. Nasze struktury poznawcze ograniczają nas, ale również rozszerzają nasz świat poza doświadczenie. Światy wirtualne, pozbawione materialnego oporu zdają się mieć większy wpływ na nasze emocjonalne życie, niż zdominowanie przez sensoryczne doznania cielesne peregrynacje. To wpływ hipnotyczny, uzależniający. (…)
Poznanie (fragment), Ida Łotocka – Huelle z: Ogrody umysłu czyli o możliwościach sztuki.

prezentowane obrazy:
http://www.idalotocka.com.pl

Cykl: Czarownica w ogrodzie.
Czarownica w ogrodzie 2009
Czarownica w ogrodzie 2002
San cristoforo 2010
Dolina śmierci 2004
Ida Łotocka-Huelle

Cykl: Magia teatru, magia lustra.
Zwierzątko między nami 2000
Veduta Rzym 2012
Fuga sepia
Fuga gra z cieniem
Cienie na ścianie


 

grafika 467,
grafika 468,
grafika 469,
grafika 470,
grafika 471,
grafika 472,
grafika 473,
grafika 474,
grafika 475,
grafika 476,

wróc do góry