+ Elżbieta Maria Wolicka-Wolszleger

gatunki powiązane z artystą: malarstwo, proza, inne

Elżbieta Maria Wolicka-Wolszleger urodziła się 3 września 1937 roku w Warszawie. Filozof, historyk sztuki, artystka malarka, eseistka i tłumaczka, literatka, prof. dr hab. nauk humanistycznych, wykładowca Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego (KUL) w Instytucie Historii Sztuki na Wydziale Nauk Humanistycznych. Jej dom rodzinny w Warszawie został zniszczony podczas pierwszych bombardowań w 1939 roku. Po wojnie rodzina zamieszkała w Gdańsku Oliwie. W 1964 ukończyła studia w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Gdańsku, w 1968 studia filozoficzne na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. W latach 1968-1981 była pracownikiem Katedry Metafizyki Wydziału Filozofii Chrześcijańskiej KUL, najpierw jako asystent, następnie jako adiunkt, w 1976 obroniła pracę doktorską Filozofia znaku według Jana od św. Tomasza napisaną pod kierunkiem Mieczysława Alberta Krąpca. W 1981 została adiunktem w Katedrze Historii Doktryn Artystycznych KUL, od 1990 do 2004 kierowała tą katedrą, przemianowaną w 1992 na Katedrę Teorii Sztuki i Historii Doktryn Artystycznych. W 1990 mianowana docentem. W 1985 habilitowała się w Instytucie Sztuki PAN (na podstawie pracy Mit - symbol rozwinięty: w kręgu platońskiej hermeneutyki mitów), ale tytuł zatwierdzono jej dopiero w 1989, w 1998 mianowana profesorem. Należała do Komisji Uczelnianej NSZZ "Solidarność" (1981-1982). Podejmowała wiele ważnych przedsięwzięć o charakterze kulturalnym, między innymi rozpoczęła współpracę z Ośrodkiem „Brama Grodzka-Teatr NN” w Lublinie. W latach 90 tych pisała recenzje spektakli Teatru NN. Od 1993 przez wiele lat. współpracowała z miesięcznikiem „Znak” jako członek redakcji, współtworząc profil intelektualny tego czasopisma. Była związana nie tylko ze środowiskiem krakowskiego „Znaku”, ale także z redakcją „Tygodnika Powszechnego”. Była autorką wielu publikacji naukowych, rozpraw i artykułów. Pierwsze prace plastyczne Elżbiety Wolickiej-Wolszleger powstawały w Gdańsku. Tu ukończyła PWSSP, dyplom przygotowała pod kierunkiem prof. Krystyny Łady-Studnickiej. Malowała w pracowni na Starym Mieście. Od roku 1978 Elżbieta Wolicka-Wolszleger należała do sekcji malarstwa lubelskiego okręgu Związku Polskich Artystów Plastyków. W 2009 roku wystawa prac zatytułowana „Płótna i papiery” ukazała ogromny dorobek artystyczny profesor Wolickiej-Wolszleger. Poza pracami malarskimi na wspomnianej wystawie zostały zaprezentowane również szkice i rysunki artystki, Prace pochodziły z lat 50–80. Elżbieta Wolickia-Wolszleger  zmarła 24 maja 2013. Została pochowana 7 czerwca w Gdańsku, na Cmentarzu Oliwskim. 4 czerwca 2013 została pośmiertnie odznaczona Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski.

Wybrane publikacje:
Byt i znak: filozoficzne podstawy semiotyki Jana od św. Tomasza: rozprawa doktorska (1982)
Mit - symbol rozwinięty: w kręgu platońskiej hermeneutyki mitów (1989)
Mimetyka i mitologia Platona: u początków hermeneutyki filozoficznej (1994)
Próby filozoficzne: w kręgu wybranych zagadnień "filozofii wieczystej" i współczesnej antropologii (1997)
Rozważania wokół Kanta : prolegomena do filozofii kultury jako krytyki władz podmiotu (2002)
Narracja i egzystencja: "Droga okrężna" Paula Ricoeura od hermeneutyki do ontoantropologii (2010)
Obrazy są korzeniami myśli (2010)

Wybrane tłumaczenia:
Antoni (Bloom) Odwaga modlitwy (1987)
Paul Evdokimov Kobieta i zbawienie świata (1991)
Elżbieta Ettinger Hannah Arendt, Martin Heidegger (1998)
Gustave Thibon Płodne złudzenie (1998)

O artystce:
„Ona się nie chwaliła tym, co robiła wcześniej, ja tyle lat ją znałem, i tyle różnych okazji było, żeby porozmawiać z nią na różne tematy, ale ja w ogóle nie wiedziałem, że ona ma taki dorobek, i powiedziałabym pobożny dorobek. Ile jest w jej rysunkach, tych związanych z obrazami kojarzącymi się z chrześcijaństwem: Matki Najświętszej, krzyża. Otóż, wiedziałem tyle, że ona szkicowała, rysowała, ale dopiera ta wystawa mi to pokazuje, a już się znaliśmy co najmniej 40 lat jak ja to zobaczyłem po raz pierwszy!” Andrzej Szostek

„Dzieła malarskie są w większości niezwykle szlachetnymi przykładami tzw. malarstwa materii i abstrakcji aluzyjnej. Bez względu na motyw charakteryzuje je dbałość o wyrazistą konstrukcję całości, stosowanie przemyślanego układu wyrafinowanych plam barwnych i mięsistych efektów fakturowych, które nadają powierzchniom płócien cechy alchemicznej tkanki. [...] w obrazach Elżbiety Wolickiej-Wolszleger plama koloru ma niekiedy status śladu, a zarazem aluzji do świata zewnętrznego, częściej jednak staje się nieomal autonomicznym bytem malarskim, niezależnym od świadectwa oka”. Małgorzata Kitowska-Łysiak z folderu do wystawy Płótna i papier.

„Obszerną część wykonanych przez artystkę rysunków stanowią szczególne przedstawienia postaci ludzkich. Ich bohaterowie są skupieni, pochłonięci własną pracą, jak uczennica w szkolnej klasie, dwie postacie pochylone nad szkicownikami, sięgająca po pustą łubiankę starsza kobieta. Elżbieta Wolicka-Wolszleger obserwuje ruch, działanie, zwykły gest, wydobywając jego niezwykły wyraz”. Marcin Lachowski z folderu do wystawy Płótna i papier.

Źródła:
Wykaz rozpraw i artykułów autorstwa Elżbiety Mari Wolickiej-Wolszleger, głosy i recenzje http://teatrnn.pl/leksykon/artykuly/elzbieta-wolicka-wolszleger-19372013/
https://pl.wikipedia.org/wiki/El%C5%BCbieta_Wolicka-Wolszleger
https://plwiki.pl/Leksykon/El%C5%BCbieta_Wolicka-Wolszleger

prezentowane obrazy:
Prof. Elżbieta Maria Wolicka-Wolszleger, fot Piotr Sztajdel z: http://teatrnn.pl/leksykon/artykuly/elzbieta-wolicka-wolszleger-19372013/