Danuta Kisiel-Drzewińska

gatunki powiązane z artystą: inne

Danuta Kisiel-Drzewińska urodziła się 3 czerwca1946 roku. Jest aktorką, mimem, tancerką.
Pochodzi z Oliwy, tu spędziła dzieciństwo, mieszkała razem z rodzicami, chodziła do szkół. Jej ojciec był „budowniczym” Gdyni, Później z mężem, Zbyszkiem Papisem, zamieszkali na ulicy Podhalańskiej. Niestety bez pomocy, zmęczeni i samotni w walce o utrzymanie komfortu mieszkania, zmuszeni byli przeprowadzić się do rodziny w Warszawie.

przebieg pracy:
1966-69 tancerka w Opera im. Stanisława Moniuszki w Poznaniu
1969-78 aktor – mim we Wrocławskim Teatrze Pantomimy
1979-82 aktorka w Teatrze Polskim we Wrocławiu,
1982 – 1984 aktorka w Teatrze Studio w Warszawie

teatr
1967 Giselle, Adam Adolph postać: Batylda, reżyseria: Coralli J.,Petipa M. teatr: Opera im. Stanisława Moniuszki, Poznań
1967 Dama pikowa, Piotr Czajkowski, obsada aktorska, reżyseria: Brejdygant Stanisław teatr: Opera im. Stanisław a Moniuszki, Poznań
1968 Dziecko i czary, Maurice Ravel, obsada aktorska, reżyseria: Laskowska Wanda  teatr: Opera im. Stanisława Moniuszki, Poznań
1970 Odejście Fausta, Henryk Tomaszewski, obsada aktorska, reżyseria Henryk Tomaszewski, Wrocławski Teatr Pantomimy, Wrocław
1972 Menażeria cesarzowej Filissy, Henryk Tomaszewski postać: Filissy, reżyseria Henryk Tomaszewski, Wrocławski Teatr Pantomimy, Wrocław
1974 Przyjeżdżam jutro, Henryk Tomaszewski, postać:Matka, reżyseria Henryk Tomaszewski, Wrocławski Teatr Pantomimy, Wrocław
1979 Nie-Boska komedia, Zygmunt Krasiński, postać: Muza, reżyseria i scenografia Jerzy Grzegorzewsk, Teatr Polski, Wrocław
1980 Sen nocy letniej, William Shakespear, postać Tytania, reżyseria i scenografia Jerzy Grzegorzewsk, Teatr Polski, Wrocław
1980 Ameryka, Franz Kafka, postać Klara, reżyseria i scenografia Jerzy Grzegorzewsk, Teatr Polski, Wrocław
1981 Po Hamlecie, Jerzy Żurek, postać Dana, reżyseria Piotr Paradowski, Teatr Polski, Wrocław
1982 Parawany Jean Genet, postać: Malika, reżyseria Jerzy Grzegorzewski, Teatr Studio, Warszawa
1984 Tryptyk, obsada aktorska, reżyseria Mariusz Orski, Teatr Studio, Warszawa
1987 Maraton, K. Kawczak, Z. Papis, postać: Demon, reżyseria: Zbigniew Papis Zbigniew, Warszawski Teatr Pantomimy, Warszawa
2012 Dzień Świra, Hadrian Filip Tabęcki, postać: sąsiadka, reżyseria Igor Gorzkowski, Teatr Wielki im. Stanisława Moniuszki, Poznań.

Film i telewizja
1976 Krótka podróż, film fabularny – telewizyjny, obsada aktorska: Danusia
1980 Pałac, film fabularny, obsada aktorska: jaśnie pani
1981 Pierścień wielkiej damy czyli ex-machina Durejko, Cyprian Kamil Norwid, spektakl telewizyjny, postać: Hrabina Harrys, reżyseria: Zatorski Witold, teatr: Teatr Telewizji
1981 Długie pożegnanie, Raymond Chandler, spektakl telewizyjny, postać: Eileen, reżyseria: Szlachtycz Stefan, teatr: Teatr Telewizji
1981 Spokojne lata, film fabularny, obsada aktorska: Jasna
1982 Miłość z listy przebojów, film fabularny, obsada aktorska: Lucyna Drożdż-Crabs
1984 Engagment, film fabularny – telewizyjny, obsada aktorska:kobieta w wizjach Ewki
1984 Miłość z listy przebojów, film fabularny, obsada aktorska - Lucyna Drożdż-Crabs

nagrody:
1973 Nagroda Towarzystwa Miłośników Wrocławia za rolę Cesarzowej Filissy w „Menażerii cesarzowej Filissy" we Wrocławskim Teatrze Pantomimy, nagroda za najwybitniejsze kreacje aktorskie w roku 1972.

źródła:
www.encyklopediateatru.pl
www.filmpolski.pl

z artykułów i recenzji:
Zespół aktorski Teatru Polskiego ma bardzo trudne zadania. Na ogół wywiązuje się z nich dobrze, jak gdyby rozumiejąc głęboki tragizm i piękno tego przedstawienia. Wyróżniają się konsekwencją prowadzenia ról i (w zakreślonych przez reżysera ramach) umiejętnością indywidualizacji postaci zwłaszcza Erwin Nowiaszak jako Mefisto-Przechrzta, Bogdan Koca — Leonard, Hanna Chombakow — Orcio i Anioł, oraz pięknie debiutująca na scenie teatru dramatycznego Danuta Kisiel-Drzewińska jako Muza.
„Nie-Boska Komedia” 1979, Józef Opalski, Życie Literackie, publikacja 1979/03/18

Największym przedstawieniem w mojej hierarchii był choreodram oparty na dramacie Stanisława Wyspiańskiego, o rozszerzonym przez Tomaszewskiego tytule: "Sen nocy listopadowej". Na naszych oczach zasypia wartownik Wiarus i zaczyna się akcja młodopolskiego dramatu, ale odbiega od literackiego pierwowzoru i autor choreodramu opowiada swoją wersję wydarzeń na kanwie dramatu, imponując nie tylko wspaniałymi scenami zbiorowymi, popisami solowymi swoich niezwykłych mimów, ale zaskakującą i optymistyczną pointą. Żołnierz ze snu - Stefan Niedziałkowski i Księżna - Danuta Kisiel-Drzewińska mają szansę na lepsze jutro.
„Pół wieku teatru bez słów” Krzysztof Kucharski, Gazeta Wrocławska, 7 listopada 2011

prezentowane obrazy:
http://fototeka.fn.org.pl
Pałac, 1980
Spokojne lata, 1981